Welkom bij Octopus divers

Binnenkort (26-08-2018 t/m 03-12-2018) gaan de Octopus divers naar Sharm El Sheikh en voor diegenen die nog niet hebben gedoken in Ras Mohammed en Tiran volgt hier alvast een voorproefje van wat je eventueel kunt verwachten. Genieten maar!!!

RAS MOHAMED National Park heeft 9 duik plaatsen waaronder: Ras Ghozlani, Marsa Bareka, Ras Zatar, Jackfish Alley, Eel Garden, Shark Observatory, Anemone city, Shark & Yolanda Reefs. Ten zuiden van Sharm el Sheikh is de kust volledig verlaten, zonder beschutting voor meer dan een mijl, tot de kleine baai genaamd MARSA GHOZLANI, waar het RAS MOHAMMED NATIONAL PARK begint. Dit wordt gevolgd door een andere baai, MARSA BAREIKA die veel groter en dieper is. Het land dringt 2,5 kilometer binnen door het land en vormt het RAS MOHAMMED-schiereiland, dat zich bijna 5 mijl zuidoostelijk in de Rode Zee uitstrekt en de Golf van Aqaba van de Golf van Suez scheidt. Vanwege zijn geografische ligging is het schiereiland Ras Mohammed een bevoorrecht gebied dat profiteert van sterke stromingen die grote hoeveelheden plankton en ander voedsel transporteren dat leidt tot een buiten gewone groei van harde en zachte koralen, en ook grote scholen vissen aantrekken. Met de overvloed aan eten, vindt u hier barracuda’s, jackfish, tonijn en ook haaien zwemmen in deze wateren, vooral tussen juni en augustus, Hebben duikers een grote kans om iets bijzonders te kunnen zien onder water.

Ras Ghozlani

Een mooie duik plaats om te duiken in het Nationale park Ras Mohammed. Deze duik plaats heeft een geweldig aanbod van prachtige tafelkoralen en koralen welke bedekt zijn met prachtige glas visjes in een prachtig landschap van koralen.

Ras Za’tar

Bevestigd in het zuiden van de baai Marsa Bareika, deze duik combineert een verticale muur, met indrukwekkende mooie schoorstenen en blauw water. Dit is een goede locatie om grote tuna’s, barracuda’s, jackfish te vinden en vooral in de zomer kleine grijze rif haaien.

Jackfish Alley

De naam van deze duik plaats is afgeleid van de witte zandweg tussen de richel bij het koraal grenzend aan de kust en een parallel satelliet rif, dat vaak bezocht wordt door Jackfish en andere roofdieren. Jackfish Alley, oorspronkelijk bekend als Fisherman’s Bank, ligt ten zuiden van Ras Za’atar. Deze duik wordt gedoken als een driftduik, goed uitkijken naar Gorgonians, pijlstaart roggen, trevally’s, glas visjes, trigger vis en soms kun je ook een wit tip haai spotten!

Shark Observatory

Deze naam duidt niet alleen het eerste balkon op de top van het Ras Mohammed-voorgebergte aan, maar ook de duik locatie die op hetzelfde niveau ligt als dat voorgebergte. Dit is een prachtige duik, welke ook bekend staat als de Ras Mohammed Wall. Terwijl je diep in het blauw kijkt, kun je een geweldige omgeving bewonderen en tegelijker tijd grote roofdieren spotten (soms zelfs walvis haaien). Na ongeveer 15 meter dalen, kun je de muur aan je linkerhand verkennen, die rijk is aan Alcyonarianen (o.a. zachte koralen en gorgonen), geulen, schuilplaatsen en grotten die vol zitten met leven, zonder het blauw uit het oog te verliezen, waaruit Jackfish, barracuda’s en soms haaien plotseling kunnen verschijnen.

Shark- Yolanda Reef

Een duikplaats gevormd uit twee kleine onderwater eilandjes, het Shark rif en het Yolanda rif. Shark Reef, is een verticale muur die tot 700 meter omlaag daalt, bedekt met fantastische koralen. Terwijl het Yolanda rif een breed plateau is wat bestaat uit een koraaltuin en diverse geweldig mooie koralen. Tussen het rif van Yolanda en het Ras Mohamed rif ligt het overblijfsel van het wrak van Yolanda die 74 meter lang is en met badkamer benodigdheden naar de Golf van Aqaba voer toen ze in 1980 op het rif strandde. Sterke stroming is vaak aanwezig op deze plek. Er is veel onderwaterleven om te bekijken zoals de: schorpioen vis, krokodillen vis, groupers, schildpadden, tonijn, grote murene en napoleon vissen, Rode Snapper, Bat vissen, eenhoornvis, barracuda’s en nog veel meer, wat soms ook roofdieren aantrekt, waaronder de grijze rif haai of de zwarte punt haai.

Dunraven

Type :   Vrachtschip (zeil/stoom). Tonnage :         1800 ton. Bouwjaar :        1873. Datum ondergang :       22 mei 1876. Diepte wrak :    tussen 15 & 27 m.

In het midden van de 19e eeuw toen machines in de mode kwamen, maar men het nog niet aan durfde om er volledig van afhankelijk te zijn werden er schepen gebouwd als de Dunraven. De Dunraven was een schip van het type gecombineerd stoom/zeilschip. Aangedreven door een stoommachine en daarom niet afhankelijk van de wind. Als de wind echter gunstig was werden de zeilen gehesen want daarmee kon een hogere snelheid worden bereiken. Gelijktijdig werden de schepen nu ook van staal gebouwd. Dat is waarschijnlijk dan ook de reden dat er van de romp van het in 1876 gezonken schip nog betrekkelijk veel is over gebleven. Het wrak ligt ondersteboven met zijn kiel naar boven op de zeebodem. In de romp zitten echter voldoende openingen om het binnenste van het schip te bereiken. In de loop der tijd is het wrak prachtig begroeid met harde en zachte koralen. Deze trekken allerlei vissen aan. Zodat het heeft in de loop der tijd een heel scala van nieuwe bewoners heeft gekregen. Enorme tandbaarzen hebben de ruimen in bezit genomen. Koraalduivels hebben er een schuilplaats gevonden en verlaten deze ’s nachts om op jacht te gaan. Uiteraard hebben murenes er ook hun plekje gevonden. Midden door het schip loopt nog duidelijk herkenbaar de schroefas. Her en der verspreidt liggen nog gedeelten van de lading welke o.a. uit katoenbalen en touw bestond. Van het porselein en glaswerk die volgens de overlevering ook aan boord schijnt te zijn geweest is niets meer over. Deze is hoogst waarschijnlijk door de jaren heen door minder sociale duikers meegenomen. (Bron R.Offermans)

Thislegorm

THE THISTLEGORM, de Gaelic naam wat BLUE THISTLE betekent, was een Brits transportschip van de rederij van Albyn Line, is 126,5 meter lang, heeft een capaciteit van 4.898 ton en heeft een `drie cilinder stoom motor die 1.860 pk ontwikkelt, welke het schip een snelheid gaf van ongeveer 10 knopen. De Thistlegorm werd gebouwd om gerenoveerd oorlogsmateriaal voor de Britse troepen te vervoeren. In mei 1941 had het de haven verlaten in Glasgow ‘’Schotland met een bemanning van 39 man en een lading munitie, verschillende soorten bommen, anti tank mijnen, Lee Enfield MK III geweren, honderden BSA, BSA W-M20, Matchless G3L- en Norton 16H-motorfietsen. Vrachtwagens van Bedford, Morris en Ford. Vier lichte Brengun Carrier MK II rupsvoertuigen. Twee stoom locomotieven van Stanier 8 F, compleet met twee kolentenders en watertank wagens. In de nacht van 5-6 oktober 1941 zagen twee Duitse Heinkel HE III-bommen werpers, komende van hun basis op Kreta, het schip liggen en werd het geraakt door twee bommen. De Thistlegorm zakte op 6 oktober 1941 om 13.30 uur weg. Jacques Cousteau ontdekte het wrak in 1955 en vermeldde het in een artikel dat in februari 1956 in het maandelijkse National Geographic Magazine werd gepubliceerd. Jacques Cousteau had de positie van het wrak niet onthuld, dus het duurde bijna 40 jaar totdat het 1991 werd herontdekt door een Israëlische schipper. In korte tijd is de Thistlegorm een grote favoriet geworden bij duikers van over de hele wereld en is nu het meest bezochte wrak in de hele Rode Zee!

Street of Tiran De Straat van Tiran ligt aan de monding van de golf van Aqaba en grenst in het westen aan de kust van de Sinaï en in het oosten aan het eiland Tiran. In het midden van dit kanaal liggen vier riffen in noordoost-zuidwestelijke richting en deze zijn vernoemd naar de 19e -eeuwse Engelse cartografen die de eerste nautische kaart van deze regio hebben getekend: JACKSON REEF, WOODHOUSE REEF, THOMAS REEF en GORDON REEF. Deze riffen verdelen de zeestraat in twee kanalen, in het oosten is de zogenaamde GRAFTON PASSAGE, die uitsluitend door schepen naar het noorden wordt gebruikt, terwijl in het westen de Enterprise-Passage voor schepen naar het zuiden is. De sterke stromingen in de Straat van Tiran kenmerken het vervoeren elke dag van grote hoeveelheden plankton en ander voeding, waardoor de koralen en dus ook de vissen veel voedsel te eten krijgen, en die op hun beurt weer worden opgegeten door grotere roofdieren zoals barracuda’s, jackfish, tonijn en vooral haaien die zich altijd in dit gebied bevinden. Duikers zullen in deze wateren van Tiran zeker niet alleen een oneindig aantal koralen zien, maar ook een rijke fauna vol met vissen.

Jackson Reef

Dit is het noordelijkste rif van Tiran en staat bekend om zijn wrak Lara dat hier in 1985 is gezonken. Het duiken begint meestal aan de zuidkant, die beschut is tegen de golven en wind en waar een grote metalen boei bevestigd is, een vaste mooring – die niet ver van het rif is – en twee andere ligplaatsen op het rif op waterniveau. Hier daalt de muur, waar zich spleten in bevinden, zo steil af naar de zandige bodem (- 45 meter). Als je naar het westen gaat (duik A), ziet u op een diepte van 28 meter enkele gorgonen en een schitterende rode anemoon. Dit wordt gevolgd door een plateau dat verbonden is met Woodhouse Reef. De zuidwestelijke hoek van het Jackson-rif, waar talloze vuurkoralen (Millepora dichotoma) te zien zijn, en hier staat veel stroming. Als de omstandigheden goed zijn (vooral wanneer het getij afneemt), is het mogelijk om te duiken op het oostelijke deel van het rif (duik B). Hier, ongeveer 15 meter naar beneden, is een zanderige richel die wegzakt in de afgrond naar het noorden. Het is vrij eenvoudig om schildpadden (Eretmochelys sp.) en grote vissen in deze zone te vinden zoals white-tip rifhaaien (Triaenodon obeses), grijze rifhaaien (Carcharhinus amblyrhynchos) en hammerhead haaien (Sphyrna lewini), vooral van juli tot september.

Woodhouse Reef

Woodhouse Reef is smal en lang, duiken gaat hier via een driftduik en alleen bij goed weer. het meest interessante deel is de noordelijke helft van de oostkant met een kloof vanaf 30 meter. Er is veel te zien van rode anemonen, welke potentieel zijn voor zeeschildpadden, jackfish en adelaarsroggen. In het geval van een ruige zee is het aan te raden om de duik te beëindigen en naar het noordpunt te duiken. Omdat de ruige zee krachtige stromingen kan veroorzaken.

Thomas Reef

Dit rif is een van de meest spectaculaire duik bestemming in de noordelijke Rode Zee voor zowel recreatieve als technische duikers.  Driftduiken zijn hier noodzakelijk. De zuidelijke hoek van het rif is het klassieke startpunt voor uw onderwaterschema, dat verder loopt langs de oostelijke kant waar de muur, rijk aan veelkleurig koraal, afdaalt naar een zand plateau dat begint bij een diepte van ongeveer 25 meter en heeft een lichte helling. Hier zie je grote Alcyonarians (Dendronephthya sp.), Indrukwekkende gorgonen en kolonies van zwart koraal, Antipatharians met hun karakteristieke spiraalvorm. Op een diepte van 35 meter gaat een prachtige en extreem diepe kloof open die parallel loopt aan het rif en wordt doorkruist door een reeks met indrukwekkende bogen. In de noordoostelijke hoek van het rif kun je een zeer sterke tegenstroom tegenkomen. Als je voorbij dit punt kunt komen en de omstandigheden gunstig zijn, kun je het hele rif omzeilen. Dit zal je toelaten om de noordelijke muur te verkennen, die een aantal mooie schuilplaatsen en spleten heeft, en de westelijke, waar je ook vele spleten en grotten, mooie gorgonen en een rijkdom aan fauna zult zien, bestaande uit zeeschildpadden, rif vissen.

Gordon Reef

Gordon Reef is gemakkelijk te herkennen aan het wrak van het Panamese vrachtschip Loullia dat in 1981 zonk. Geniet hier van de verschillende soorten koraal, kleine naakt slakken verborgen in de spleten en de zachte koralen, je kunt ook Wit Tip Reef haaien en Eagle Rays tegenkomen. In het midden van het rif zie je een aantal metalen vaten waar je eventueel Octopus en verschillende soorten paling zoals Moray, Peppered en goudgerande murenen kunt spotten. Duikers moeten voorzichtig zijn met de sterke stroming aan de noord- en zuidkant van dit rif.

Kormoran

In augustus 1984 kwam de Kormoran welke gebouwd is in 1963 in de scheepswerf van Rostock (Duitsland), uit Aqaba met een lading fosfaat aan. Toen door een fout van de kapitein leidde het er na toe dat hij het rif raakte welke grenst aan het eiland Tiran (Laguna Reef). De impact was enorm en het schip verloor bijna alles, twee grote scheuren openden op de linkerkant en de bovenbouw was onherstelbaar beschadigd. Nu kunnen duikers in Sharm el-Sheikh genieten van de nieuwe en interessante ervaring van het zien van het wrak, dat nog relatief onbekend is. Het beste is om hier te duiken wanneer de zee condities goed is.

Million Hope

Dit wrak wordt zelden gedoken vanwege de nabijheid van de kustlijn, maar als je het geluk hebt om erin te duiken, krijg je een traktatie, een deel van het schip is nog steeds zichtbaar boven het oppervlak maar de meerderheid is lager dan de maximale diepte van 30m. Er is een barst die het gevolg is van een impact. Fantastische foto’s van de schroef dus neem een camera mee en doe een volledige 360 van het schip, waar maar heel weinig mensen duiken.

En daarmee zijn er nu vijf soorten bekend die een menopauze doormaken.

De meeste dieren blijven zich hun leven lang voortplanten. Mensen doen dat niet; vrouwen komen meestal zo rond hun vijftigste levensjaar in de menopauze terecht en zijn dan niet langer vruchtbaar. En de afgelopen decennia hebben onderzoekers meer soorten ontdekten die onvruchtbaar worden en vervolgens toch nog enige tijd in leven blijven. Zo blijken ook orka’s en de Indische griend zich niet hun hele leven voort te planten. Een nieuw onderzoek voegt aan dit schamele lijstje nu in één klap twee nieuwe soorten toe: de witte dolfijn en narwal.

Onvruchtbaar
De onderzoekers bogen zich voor deze studie over de gegevens van tientallen walvissen die dood waren aangetroffen en vervolgens uitgebreid waren bestudeerd. De bestudeerde walvissen behoorden tot zestien verschillende soorten. Onder de walvissen bevonden zich ook vrouwelijke witte dolfijnen en narwallen die al op leeftijd waren. En de autopsie wees uit dat deze vrouwtjes op het moment van overlijden al enige tijd onvruchtbaar waren.

Drie soorten
Het is een belangrijke ontdekking, omdat deze suggereert dat minstens drie walvissoorten onafhankelijk van elkaar middels evolutie de menopauze hebben verkregen. Het gaat dan om de orka en de Indische griend. En mogelijk de gemeenschappelijke voorouder van de witte dolfijn en narwal (de onderzoekers weten op dit moment niet zeker of deze twee soorten de menopauze aan een gemeenschappelijke voorouder te danken hebben of onafhankelijk van elkaar ontwikkelden).

Het voordeel
Lang begrepen onderzoekers de menopauze niet goed. Evolutionair gezien is het toch veel interessanter om je tot het bittere einde voort te planten? Maar decennialang onderzoek onder orka’s heeft uitgewezen dat ook de menopauze evolutionaire voordelen biedt. “De menopauze is evolutionair gezien alleen zinnig als een soort een reden heeft om te stoppen met voortplanten én een reden heeft om daarna nog verder te leven,” legt onderzoeker Sam Ellis uit. “Orka’s stoppen met voortplanten, omdat zowel het mannelijke als vrouwelijke nageslacht een leven lang bij de moeder blijft. Dus wanneer een vrouwtje ouder wordt, bevat haar groep meer en meer kinderen en kleinkinderen.” Wanneer de (groot)moeder zichzelf maar blijft voortplanten, zou er een felle concurrentiestrijd – bijvoorbeeld om voedsel – kunnen ontstaan tussen haar directe afstammelingen. Een goede reden om op een gegeven moment te stoppen met voortplanten. “De reden dat oudere vrouwtjes in leven blijven (na de menopauze, red.) is dat hun kinderen en kleinkinderen daarvan profiteren.” Zo weet het oudere vrouwtje waar voedsel te vinden is en levert ze zo een belangrijke bijdrage aan de overlevingskansen van de groep.

De onderzoekers vermoeden dat witte dolfijnen en narwallen er een soortgelijke sociale structuur op nahouden, waarbij vrouwtjes naarmate ze ouder worden steeds meer afstammelingen om zich heen verzamelen. En mogelijk was het ook die sociale structuur die ertoe leidde dat onze voorouders vroegtijdig stopten met de voortplanting. “Het is lastig om menselijk gedrag in de moderne wereld te bestuderen, omdat het zo ver af staat van de omstandigheden waaronder onze voorouders leefden,” stelt onderzoeker Darren Croft. “Door te kijken naar andere soorten, zoals deze tandwalvissen, kunnen we vaststellen hoe deze ongebruikelijke voortplantingsstrategie geëvolueerd is.”

Wat vinden jullie van de nieuwe reclame auto? Ziet hij er niet geweldig uit?

Mooi gedaan René!!!

Staatsbosbeheer raadt duikers af te duiken in het scheepswrak Le Serpent in de Grevelingen. Aanleiding is het overlijden van twee duikers in mei 2018. Het zicht is in het wrak door opdwarrelend sediment beperkt waardoor de ruimtes in het wrak onoverzichtelijk kunnen zijn. Dat is een risico voor duikers.

Veligheidsrisico’s

Staatsbosbeheer voert binnenkort gesprekken over de veiligheidsrisico’s van Le Serpent met veiligheidsregio en politie, Defensie, de Nederlandse Onderwatersport Bond en andere experts. Mogelijk volgen er meer maatregelen. Totdat er meer duidelijkheid is over de risico’s raadt Staatsbosbeheer duikers af om te duiken in het wrak Le Serpent. De duikers worden geïnformeerd via informatieborden, lokale duikverenigingen en -organisaties en sociale media.

Andere duiklocaties

In de Grevelingen liggen nog twee andere duikwrakken, de Rat (op 12m diepte) en de Zeehond (op 10m diepte) en tal van andere mooie duiklocaties. Hiervoor geldt het negatieve duikadvies niet.

Veilig duiken, duiken is een veilige sport. Dit leren we allemaal tijdens onze duikcursus. Door de vele duiken die er per jaar gemaakt worden op de hele wereld in allerlei omstandigheden weten we dat het ook echt zo is.

De ongeval statistieken van DAN en BSAC laten ook geen duidelijke verandering zien op dit punt. Wel weten we dat technisch duiken en extreme duiken meer risico met zich meebrengen. Maar we hebben het hier met elkaar over de reguliere sportduiken. Er zijn natuurlijk een aantal risicofactoren die een duidelijke rol spelen. Deze kennen we ook wel degelijk. Vermoeidheid, leeftijd, kou, ziekte, algehele lichamelijke en geestelijke conditie en natuurlijk uitdrogende momenten als airco, warmte en alcoholgebruik. Dat we dit weten, wil natuurlijk niet zeggen dat we er ons ook naar gedragen of rekening mee houden.

De meeste duiken worden toch vaak gemaakt als je op duikvakantie bent.

Uitdroging

De meeste duiken worden toch vaak gemaakt als je op duikvakantie bent. Meestal ben je al aan vakantie toe en ben je niet in topconditie. Je gaat wel zoveel mogelijk duiken want daar heb je voor betaald en als je er bent wil je het maximale eruit halen. Dit komt je algehele conditie vaak niet ten goede. Los van de vermoeidheid die je al had, komt daar de vermoeidheid van het duiken en de inspanning bij. Ook speelt de onbekendheid van de duikplek een rol in dit verhaal. Na het duiken is het toch wel lekker om een biertje te nemen. Dan slaap je wat lekkerder in je airco-kamer. Dit geeft wel extra uitdroging. En hoe minder vocht er in het lichaam aanwezig is, des te minder kan de stikstof opgelost worden. De stikstofmoleculen zullen dan ook sneller samenklonteren en eerder stikstofbelletjes geven. Zie daar hoe decompressieziekte kan ontstaan! In een dagelijkse Nederlandse omgeving zonder inspanning verlies je al snel een ¾ tot een liter vocht. In de warmte van de tropen loopt dit al snel op naar 1,5 tot 2 liter. Ga je duiken, dan kan daar per duik makkelijk 1-1,5 liter vocht bijkomen! Op een duik dag met twee duiken is dat dus al snel 4-5 liter vocht dat je verliest. Dat is niet alleen de temperatuur, maar zeker ook het bevochtigen van de droge lucht die uit de tank komt. Je verliest dus veel meer vocht dan je zou denken.

Veilig duiken

Dit speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van decompressieziekte. Er is natuurlijk altijd een klein risico dat je problemen oploopt ten gevolge van het duiken. De duiktabellen zijn achter een bureau bedacht en daarna getest met het echte duiken. In eerste instantie waren dat allemaal gezonde jonge mensen in prima conditie. In het echte leven is dat echter anders. Ook door het gebruik van duikcomputers zoek je sneller de grenzen van de tabellen op. Door het gebruik van de tabellen verklein je de kans op decompressieziekte, maar deze zal nooit nul zijn. Duiken houdt een klein risico in. Dus onverdiende decompressieongevallen horen helaas bij onze sport. Natuurlijk kun je er zelf positief aan bijdragen door voor jezelf de bekende risicofactoren te verminderen. Slaap voldoende, drink zeker op duikdagen in ieder geval 4 liter water en sla eens een duikje over om het lichaam bij te laten komen van alle stikstof.

Tekst: Menno Gaastra, Menno is duik medisch arts en medisch directeur DAN Europe Nederland.

Voor wie opziet tegen Valentijnsdag: het kan altijd erger.

Voor wie woensdag weer helemaal teleurgesteld is in zijn soortgenoten omdat er wéér geen kaart op de mat valt of wéér geen bos bloemen van een stiekeme aanbidder wordt bezorgd, hebben we nu alvast een opsteker. Jij hébt tenminste soortgenoten en dus hoop. Heel anders is dat voor Romeo: een kikker waarvan vermoed wordt dat het de laatste van zijn soort is. Voor hem lijkt alle hoop vervlogen. Maar onderzoekers laten het er niet bij zitten en zijn een heuse actie gestart om Romeo op de valreep van zijn leven nog aan de liefde én een toekomst te helpen.

Datingprofiel
Er is een heus datingprofiel voor de kikker aangemaakt, waarin Romeo meteen met de deur in huis valt: “Ik ben letterlijk de laatste van mijn soort. Ik weet het: heftig. Maar dat is waarom ik hier ben: in de hoop mijn perfecte match te vinden, zodat we onze soort kunnen redden (no pressure 😉 ) ”

Expedities
Het datingprofiel is natuurlijk een ludieke actie. Via het profiel kunnen mensen geld doneren en elke donatie wordt door de datingsite nog wat aangevuld. Gehoopt wordt dat er voor Valentijnsdag 15.000 dollar kan worden ingezameld. Van dat geld kunnen tien onderzoeksexpedities worden georganiseerd naar de wateren waarin de soortgenoten van Romeo ooit veelvuldig voorkwamen. Gehoopt wordt dat tijdens die expedities dan eindelijk de liefde van Romeo’s leven wordt ontdekt.

Enige haast is daarbij wel geboden. Want Romeo is de jongste niet meer. De kikker is elf jaar oud en heeft waarschijnlijk nog maar een paar jaar te gaan. Daarnaast liggen er plannen voor de aanleg van een dam, waardoor het oorspronkelijke leefgebied van Romeo’s soort voorgoed veranderen zal. Dankzij het uitgebreide datingprofiel van Romeo weet een eventuele dame bij voorbaat wel in welk wild avontuur ze zichzelf overhaast gooit. Zo laat Romeo weten “een heel simpele jongen” te zijn, die het liefst een beetje onder een steen zit en alleen tevoorschijn komt als hij honger heeft. Ook geeft hij aan niet heel kieskeurig te zijn en genoegen te nemen met elke vrouwelijke soortgenoot. “Anders is mijn hele bestaan zoals wij het kennen, voorbij.”

Bron: Scientas